Yo Yo Men (B) Donderse Donderdagen. CC 't Schaliken Herentals (27-08-2020) reporter & photo credits: Rootsville info organisatie: CC 't Schaliken info band: Yo Yo Men © Rootsville 2020

Vorige "Donderse Donderdag" met "Franklin" hebben we moeten missen hier in "CC 't Schaliken" te Herentals, maar eerlijk is eerlijk we hadden maar vlugger moeten zijn. Voor deze "Yo Yo Men" waren we dan wel weer bij de pinken. "Yo Yo Men" is een tribute band over Luke Walter Jr (1947-1996) zijn "Blue Blot" waarbij de naam van de band verwijst naar het gelijknamige album van "Blue Blot" uit 1994, toen uitgegeven op het label "Ariola" en zo reizen we een stukje terug in de geschiedenis.

"Blue Blot" werd als Belgische blues groep opgericht in 1986 door Luke Walter Jr.. Hun debuutplaat "Shopping For Love" kwam er een jaartje later maar de grote doorbraak kwam er pas in 1990 met het album "Bridge To Your Heart". In 1993 kwam er voor Luk Renneboog aka Luke Walter Jr. het verdict van leukemie, en op 18 juni 1996 verloor hij die strijd en overleed op 48-jarige leeftijd in New York. Vandaag halen we zo de herinneringen op aan zijn donkere klankkleur waarmee hij met "Blue Blot" geschiedenis kwam te schrijven. Van de groep van het eerste moment is bassit Jan Meyers nog steeds van de partij.

De man die vanavond Luke Walter Jr. zou moeten doen vergeten is Charlie Belair en die nam voor de intro van de avond plaats achter de conga's. Verder krijgen we nog sterke muzikanten aan het werk zoals onder meer Niels Verheest op zijn vertrouwde keys en werden deze "Yo Yo Men" ook vergezeld van een blazerssectie. Bij aanvang kregen we de zangtalenten van Chaterine Mys te horen en met nummers als "No No No", "Where Do We Go" en "Yo Yo Men" kwamen we dan daadwerkelijk in de flow van "Luke Walter Jr." Alles zat mee zou je denken maar toch waren de weergoden die van Herentals niet goed gezind en dit was spijtig want hier in "CC 't Schaliken" weten ze verdomd goed hoe een Corona proof concert te organiseren. Zelfs een Van Ranst zou hier niets op aan te merken hebben.

Eén van de backing vocals hadden die van de "Yo Yo Men" zomaar geïmporteerd uit het exotische Meulenbeek en kon zo deze Chelsy haar talenten ten toon spreiden met het mooie "Let Me Be The One". Van de Meulenbeekse voetbal hymne bleven we hier in Herentals gespaard. Met de meteo ging het van kwaad tot erger en al deden Bart en zijn crew nog hun uiterste best door het uitdelen van niet-gepersonaliseerde beschermhoezen ;-) toch besloot ik mijn portrettentekkers nog droog naar binnen te brengen.

Stuk voor stuk deden de muzikanten hun best om de regen te verdrijven maar toch bleef ik enigszins een beetje op mijn honger zitten. Misschien teveel girl power wie zal het zeggen maar de magic miste ik wel. Uit "Olland" hadden ze dan weer stringbender Joost de Lange doen overvliegen en die mocht op het altijd wel mooie "IRS Blues" zijn talenten dan weer laten horen op de six string. En de Jan, hij baste rustig verder.

Die mega hit van Toto kwam ook nog aan de beurt en zo was er ook het vermoeden dat we richting einde van deze "Blue Blot Tribute" kwamen. Had destijds de Luk maar "Who'll Stop The Rain" in zijn setlist opgenomen want het begon wel harder en harder te druppelen. De dames en heren gingen nog eens shoppen waar de liefde thuishoort maar dat was het dan. Om de vele "die hards" die de regen bleven trotseren nog te bedanken was er nog een bisser met het onuitwisbare "Who Is He". Een nummer waardoor we door het jazzy intermezzo van de trombone even in New Orleans kwamen te verdwalen.

Nog vlug de kas spijzen van het "Schaliken" maar dan ging het al even vlug richting Gevarenwinkel waar op deze donderdag ook de aftrap zou zijn gegeven van het festival. De harde kern hadden zo verzamelen geblazen voor de nachtwake in een Ierse pub alwaar in het gezelschap van het Ierse zwarte goud het gesprek uiteindelijk uitdraaide op "Covid-19". Het sluitingsuur in zicht moest Nico & co dan afbreuk doen aan hun gewoonten en namen we met een Guinness in de hand dan maar afscheid van deze donderdagse culturele avond. Het moraal van de avond was dat de legacy van "Luke Walter Jr." niet is klein te krijgen, ook niet door Van Ranst en de Chinezen.

singin' and sittin' in the rain...